Stichting Geledingszone Stiphout
ANBI Stichting
Op 25 november 2020 jl. heeft Stichting Geledingszone Stiphout een eerste brief gestuurd naar gemeente Helmond. Hierin is de Stichting uitgebreid ingegaan op draagvlak en de eisen die hier (nog niet) aan verbonden zijn.
De reactie van de wethouder, ontvangen op 15 januari 2021 jl., is HIER te lezen.
De Stichting is deze reactie aan het bestuderen. Er wordt zeker een vervolgbrief geschreven…. blijf ons volgen en steunen.
Het groen aan de randen van Helmond moet behouden blijven.
Deze gebieden moeten vrij en gratis toegankelijk blijven voor recreatie en ontspanning in de natuur. Met de recente oprichting van de Stichting geledingszone is er een groep die zich nadrukkelijk inzet voor het behoud van groen aan de randen van onze stad.
Een eerste bedreiging zien zij in het onterecht ontwikkelen van zonnevelden in het schaarse buitengebied van Helmond. Het eerste initiatief in Stiphout heeft al op veel weerstand gestuit bij omwonenden: “Eerst moet ik gasloos bouwen en dan krijg ik dit voor de deur”. Buren met verschil van mening discussiëren openlijk. Ondanks dat er nog geen paal de grond in gaat heeft het al zijn weerslag op de gemeenschap.
Met de Helmondse zonnevisie in de hand richten buitenlandse investeerders zich op de landbouw en natuurgebieden rondom onze stad (zie onderstaand figuur). Om deze vervolgens vol te leggen met zonnepanelen en daarmee gigantische winsten en honderdduizenden euro’s subsidies te mogen ontvangen.
De Stichting geledingszone geeft 21 januari 2021 om 20:00 meer duidelijkheid en achtergrondinformatie rondom de ontwikkelingen in het gebied Leemkuilen/de Vennen in Stiphout, en: “Uiteraard geven wij ook onze visie op zonneweides en waarom wij ons kritisch uitlaten over de plannen in dit gebied, maar dragen ook alternatieven aan” aldus het bestuur. De avond zal live gestreamd worden via YouTube, tijdens de avond is er gelegenheid om via een live chatbox vragen te stellen.
U kunt ook vooraf uw vragen mailen naar info@geledingszonestiphout.nl
Frits Bosch is macro-econoom, socioloog én inwoner van Stiphout gemeente Helmond. Op de opinieblog “Veren of Lood” schreef hij het volgende stuk welke wij ook mogen publiceren op onze site:
Frits Bosch ervaart de terreur van de klimaathoax – zijn woonplaats Helmond is voornemens de nabijgelegen natuur vol te plempen met zonnepanelen.
Inwoners van Stiphout, een wijk binnen Helmond – zijn opgeschrikt door een brief van drie kantjes van onze burgemeester mevrouw Elly Blanksma (CDA). Het is een brief van ‘We doen het wel, we doen het niet of misschien toch weer wel’. Inwoners van Stiphout willen graag weten of het buitengebied dat pal aan hun huizen grenst verwoest wordt of niet. Maar daar komt helaas geen duidelijk antwoord op.
De maker en aanbesteder van de zonneweide, Solarcentury, gaat gewoon door met de vergunningsprocedure met de doelstelling medio 2022 met de vernieling van de natuur te beginnen. Er is Solarcentury alles aan gelegen dit binnen te halen! Ik ben mordicus tegen deze plannen. Mevrouw Blanksma wil 23 hectare van de velden – pal grenzend aan de buitenwijk van Stiphout – vol plempen met zonnepanelen. Want, zo schrijft ze:
“Gemeenten hebben van het Rijk de opdracht gekregen om plannen op te stellen om in hun regio de besparing van 49% (!!!, FB) CO2 te halen. Onder meer door duurzame energie op te wekken zoals zonne-energie en windenergie. …. Helmond heeft de kaders voor grootschalige opwekken van zonne-energie vastgelegd….. We hebben zonnevelden nodig voor de gemeentelijke ambitie om in 2035-2045 klimaatneutraal te zijn.”
Zonnedaken bieden te weinig soelaas, meent mevrouw Blanksma.
Ieder kan begrijpen dat 23 hectare zonnevelden ultiem slecht is voor het milieu. Het land eronder gaat compleet dood. En wat zullen de vogels wel niet zeggen van al die weerspiegeling onder hun vleugels, en dat er geen wormpje meer te krijgen zal zijn? Dit is een lokale milieuramp.
Mevrouw Blanksma laat vervolgens weten dat de locatie van zonneparken afhankelijk is van: “technische mogelijkheden, inpassing van het zonneveld in het landschap.” De capaciteit van het elektrisch net speelt ook een rol. Het beetje landschap dat we nog hebben wordt door het plaatsen van zonnecellen kapot gemaakt. Burgemeesters moeten ook het welzijn dienen van hun burgers. Die massa zonnecellen – 23 hectare! – pal buiten Helmond zijn extreem strijdig met het welzijn van Helmond en haar inwoners, Stippentenaren in het bijzonder.
Ik kwalificeer mijzelf als een ‘raper’. Dit zijn mensen die als ze buiten zijn achteloos weggegooide plastic flesjes en blikjes oprapen en in een vuilniszak deponeren. Rapers doen dat omdat ze de leefomgeving en milieu graag schoonhouden. Kunt u zich voorstellen wat rapers ervan vinden als ze enerzijds flesjes en blikjes rapen en anderzijds de gemeente 23 ha vol gooit met zonnevelden! Een Casus belli! Maar dan zegt Blanksma dat ze het draagvlak onder de bewoners wil testen. Is dit het bekende patroon: “We hebben het draagvlak onderzocht en hoewel we geloven dat niet iedereen blij is met de velden zoals ze worden, gaan we ermee door. Of: “Hier ben ik, we kunnen niet anders.”
Het klimaat-issue en de CO2 uitstoot is een vak op zich. Er gaat veel gekte, dwaasheid en hysterie rond over dit onderwerp. De tactiek is telkens opnieuw: beuk met schijnbaar solide technische informatie ‘het onkundige volk’ murw. Laat burgers weten dat het niet anders kan en voor hun eigen bestwil is. Zie ook: Klimaathoax – Climate Change voor gelovigen en sceptici
Er is zeer veel te bereiken met slimme technologische veranderingen wat tot gedragsverandering kan leiden. Laten we eens beginnen met zonnedaken: ieder moet, voor zover mogelijk zonnepanelen nemen en je wordt daarvoor beloond met een subsidie. Als je dat dit niet wilt maar wel kunt, dan wordt je daarvoor belast. Als je huis er niet geschikt voor is, dan niets. Kantoren idem.
Wat we graag willen weten is hoe de uitstoot thans plaatsvindt: door wie en hoeveel. De vervuiler betaalt. Wat nu voorligt is veel te algemeen. Het zorgt voor blijvende ellende. Er zijn alternatieven. Die móeten we ook kennen voor we natuur verwoesten met zonnecellen. Er zijn vele manieren om de individuele CO2-uitstoot te beperken. Ik noem bijvoorbeeld Heat Cycle, een apparaat dat je energie opvangt die anders door het putje gaat, bijvoorbeeld het warme water van de douche te gebruiken voor de verwarming van je huis. Je kunt ook het douchegebruik reguleren met een afstelknop. Je kunt gaan variëren qua belasting op energiegebruik. In deze IT-tijd is dat allemaal goed mogelijk. Ergo:
“Gemeente: geef opdracht om te inventariseren welke slimme en innovatieve mogelijkheden er zijn. We leven in een super innovatieve tijd, maak daar gebruik van. Maak inwoners bewust van de problematiek van hun energiegebruik en CO2 uitstoot. En dit geldt ook voor anderen, kantoren etc. En tenslotte: in de Covid-19 tijd zijn allerlei zaken aan het schuiven. De waarheid van gisteren is vandaag verouderd. Dit geldt ook het klimaat.”
Mevrouw Blanksma, selectief omgaan met energie is beter dan kiezen voor de gemakkelijke weg: gooi geen 23 hectare natuur vol met zonnecellen. U bent Helmondse. Dit moet u niet willen! Er zijn legio mogelijkheden. Benut ze!.
Een ingezonden stuk van een bezorgde bewoner van Stiphout, gemeente Helmond:
Ook nu het water ons meer en meer aan de lippen staat, dringt het bij mensen gekozen om ons via de politiek te vertegenwoordigen nog te beperkt door hoe essentieel oude natuur in onze leefomgeving voor ons voortbestaan op aarde is en dat het daarom zaak is zorgvuldig om te gaan met ecologisch erfgoed in natuur en landschap. Ja, natuurlijk ook om onze eerder gemaakte rotzooi op te ruimen en niet nog meer te vernielen. Moet je biologie en milieukunde gestudeerd hebben om dit te weten?
Wat men wel doet is allerlei technische maatregelen nemen, die helaas weer niet altijd positief voor de natuur zijn…. Zoals bijvoorbeeld een groot oppervlak in Stiphouts buitengebied vol leggen met zonnepanelen, wat het bedrijf SWECO van plan is. Om te vertellen hoe geweldig dit volgens SWECO zal zijn, hebben enkele nog niet zo heel lang afgestudeerde planologes een 34 pagina’s tellende tekst geproduceerd, die ik vanuit mijn jarenlange ervaring als biologe zorgvuldig heb bekeken. Ik wil iedereen in Stiphout graag vertellen wat mij bij het lezen van de tekst opgevallen is.
Maar eerst nog even terug naar dat eenzijdig zoeken van technische oplossingen. De jonge historicus Rutger Bregman, die graag verkondigt dat de meeste mensen deugen, schreef een brief getiteld HET WATER KOMT. Hij onderzoekt daarin hoe we het dreigende onheil dat de mensheid de afgelopen tweehonderd jaar over zichzelf afgeroepen heeft, de milieu- en klimaatproblematiek, nu met techniek kunnen bestrijden. Van biologie heeft Bregman duidelijk geen kaas gegeten, want anders zou hij allereerst aanraden om na te denken over hoe wij mensen beter kunnen samenleven met de natuur, waar wij mensen immers uit voortkomen en in feite onderdeel van zijn!
Met de denkwijze dat er met techniek gestreden moet worden, is Bregman een schoolvoorbeeld van hoe er tegenwoordig door veel jonge mensen, werkzaam in organisaties en bedrijven en vaak ook in de politiek, gedacht wordt. Zo zitten we nu opgescheept met mensen die zich lieten kiezen als volksvertegenwoordigers en zich wel groen noemen, maar onvoldoende inhoudelijke kennis daarvan hebben en onvoldoende ervaring. Daarom menen zij goed te doen door klimaatvriendelijk natuur en landschap te verpesten. (Wie had ooit kunnen vermoeden dat ik als biologe zo kritisch op onder meer bewindspersonen van Groen Links moet zijn.) Ja, dit slaat helaas ook op delen van het plan voor zonnepanelen die een waardevol groen deel van het Stiphoutse landschap dreigen te vernielen.
Het bedrijf SWECO hamert er vooral op dat ‘Het gaat om een gebied van 24 hectare, dat vanwege haar vroegere functie als vuilstortplaats een lage natuurlijke en landschappelijke waarde heeft…’ Dat ze dat zo noteren, is te begrijpen, want dat maakt het voor hen makkelijker om zonder veel tegenspraak oud landschap te vernielen. Niet gehinderd door enige werkelijk inhoudelijke kennis daarover, zeggen er nog net bij dat er ook wel wat – hoeveel?! – natuur en landschappelijke waarde door hen gebruikt gaat worden, maar daar willen ze iets moois van maken…. Zo, zo, denk ik dan en ik krijg wantrouwen. Want van echte natuur en oud landschap hoeft men niet ‘iets moois te maken’, dat is het al op een of andere manier van zichzelf!
Afgelopen zomer las ik over klimaatvriendelijk het landschap verpesten in een artikel van Michiel Bussink op internetpagina Down to earth, platform voor groene journalistiek. (Zie ook: Michiel Bussink.nl) Zoals hij signaleert, worden er met hulp van milieuorganisaties en zich groen noemende partijen in het Nederlandse landschap in rap tempo overal zonneparken gepland en de zonnepanelenbranche wordt daarna vaak aan het werk gezet. “Dat gebeurt in het hele land door zonneparkcowboys onder aanvoering van oud-staatssecretaris, good old Henk Bleker met zijn omstreden bedrijf Powerfield.” Zoals Bussink het stelt: “natuurhater Bleker en de milieuorganisaties: bien étonnés de se trouver ensemble.”
Dat men nu in Stiphout te maken heeft met zonneparkcowboys, dat wil ik niet beweren. Maar om nou te zeggen dat ze wisten waarover ze het hadden toen zij wat opschreven over natuur en landschappelijk waarde…. Neen! Meisjes die vrij recent nog aan de Utrechtse universiteit planologie studeerden en een jongen die rechten deed, verdienen nu de kost met het opstellen van rapporten bij SWECO/ Solarcentury. Niemand die aan dat rapport werkte heeft werkelijk ook maar enig benul van de ecologie en de waarde van het historische landschap ter plaatse in Stiphout. Maar wat maakt het uit want: hoera, hoera, daar kan binnenkort duurzame energie worden opgewekt.
Wat vertelt Solarcentury over zichzelf? Leest u even mee:
‘Solarcentury is één van de ’s werelds meest vertrouwde en gerespecteerde zonne-energiebedrijven. Opgericht in 1998 hebben wij deel uitgemaakt van de evolutie die zonne-energie tot de aantrekkelijke energiebron van vandaag heeft gemaakt. Solarcentury staat voor een duurzame, natuurvriendelijke en landschappelijk goede vormgeving van zonneparken, met netto-winst voor de natuur. We staan voor een proces waarbij burger en andere belanghebbenden meedenken, gehoord worden en uiteindelijk meeprofiteren…’ Enz. Wanneer ik nu alle vragen ging opsommen die ik bij de volledige Solarcentury tekst heb, dan zou ik wel vijf uitgaven van de Lindenberg kunnen vullen en dat lijkt me niet zo ontspannend. Daarom beperk ik mij.
Ik zou allereerst willen weten wat die z.g. netto-winst voor de natuur dan wel is! Als ik bijvoorbeeld lees: Slechts enkele opstanden hebben uit natuurperspectief weinig waarde. Het gaat hier om opstanden die voornamelijk uit verwilderd onkruid bestaan. Deze opstanden zullen worden verwijderd, zodat hier schapen kunnen grazen en zonnepanelen opgesteld kunnen worden. Wat precies heeft vanuit natuurperspectief dan weinig waarde? En dan: verwilderd onkruid. Zo, zo. Zeker er niet van op de hoogte dat deze kruid-achtigen behoren tot de plantenreeks die voor de zo gewenste biodiversiteit enorm belangrijk zijn.
En verder wil ik ook weten óf in dat proces waarbij de burgerij en andere belanghebbenden mogen meedenken/gehoord worden, deze mensen ook mee kunnen beslissen? Dus kunnen zij bepalen wat er wel en niet gebeurt?
Het is te begrijpen dat de locatie van de voormalige vuilstortplaats een verhaal apart is. Vele jaren was er vanuit de gemeente Helmond geen geld beschikbaar om die locatie aan te pakken. Nu wordt alle heil van Solarcentury verwacht. Misschien is dat een mogelijkheid? Als men daar dan eerst eens echt met de mensen in Stiphout over ging praten en dan ook de landschappelijke geschiedenis daar eens wat beter ging waarderen.
Vanuit landschap en cultuurhistorie verbaas ik mij er trouwens al heel wat jaren over hoe weinig waarde er in de gemeente Helmond kennelijk gehecht wordt aan wat in Stiphout cultuurhistorisch en landschappelijk met de geschiedenis van Vincent van Gogh verbonden is! Overal in Brabant en ook elders maakt men er veel werk van, wanneer er maar het minste spoor is dat Vincent van Gogh een locatie bezocht heeft. Maar dat Van Gogh Stiphout in 1884 en 1885 regelmatig bezocht, lijkt bij de gemeente Helmond niemand interessant te vinden.
Sinds 2012 ben ik via een onderzoek naar Van Gogh en de landschappen die hij gedurende zijn tijd in Nuenen afbeeldde, veel interessants over zijn bezoeken aan Stiphout te weten gekomen. Op schilderijen herkennen we onder meer de Venstraat en het Molenven. Ook Stiphoutse mensen die Van Gogh afbeeldde kregen een naam via ‘oral history ’.
Misschien kan Solarcentury er nu samen met de Groen Links bewindsvrouw in Helmond toe gebracht worden om het optimale voor wat betreft het behouden van historisch landschap en de geschiedenis over Van Gogh in Stiphout, te bewerken in samenspraak met de mensen in Stiphout. Vanuit mijn expertise zou ik dat willen aanbevelen.
O ja, wat die zonnepanelen betreft heb ik trouwens nog een goed idee! Leg zonnepanelen in alle middenbermen van de autowegen in Nederland. En ook langs de spoorlijnen. Dat levert een enorme oppervlakte op. En dan al die opgewekte zonne-energie natuurlijk niet verkwanselen aan grote buitenlandse bedrijven!
[Voor wie eens iets meer wil lezen over oude natuur en landschap die raad ik: Inheemse bomen en struiken in Nederland en Vlaanderen; herkenning, verspreiding, geschiedenis en gebruik van Bert Maes aan (eerste druk 2006, herdruk 2013) en daarnaast die het rapport van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed uit oktober 2019, getiteld: Behoud ecologisch erfgoed.]
De reden dat er nu focus ligt op de ontwikkeling in het gebied Leemkuilen / de Vennen is omdat de betreffende ontwikkelaar Solar Century zo agressief is geweest om niet te wachten op het vaststellen van zonneweide beleid door gemeente Helmond.
Er is maar één doel voor deze zonnecowboy, zo snel en, zoveel mogelijk geld verdienen waarbij de open dialoog met inwoners wordt ontweken. Via één op één gesprekken intimideren ze belanghebbende door ze te laten afzien van hun recht op zienswijze en bezwaar. Aanwonenden zijn agressief benaderd om te participeren door grond te moeten kopen voor een te hoge prijs, of te accepteren dat de zonnepanelen definitief hun (tuin)zicht bederven. Op deze wijze zijn in Laarbeek recent 2 zonneparken vergund ten kosten van betere zon-op-dak projecten.
Hoe wordt een locatie bepaalt?
Middels een Integrale beleidskaart heeft de gemeente bepaald welke gebieden kunnen worden aangemerkt voor grootschalige opwekking van zonne-energie. Er ontbreekt een goede ruimtelijke afweging door gemeente. Bovendien is de kaart in de visie slecht leesbaar.
Maar, wij hebben de kaart over een google map kaart gelegd en voor de duidelijkheid de gebiedsnamen erbij vermeld.
Van locatie tot vergunning
Om een vergunning te verlenen in een bepaald gebied moet de ontwikkelaar zijn beoogd plan “trechteren”. Wat volgens de visie neerkomt op drie stappen welke moeten worden beschreven/doorlopen. Zijnde:
1) Landschap
2) Beoogde kavel(s) en
3) Object.
Hieronder wordt uitgelegd hoe deze stappen in elkaar steken. Feit is dat Solar Century bij stap 1 al had moeten stoppen!
Landschap
Voor de stap Landschap is het belangrijk dat er draagkracht van de omgeving is. De functie van het gebied is van belang. Een gebied waar nooit mensen komen of uitsluitend gemotoriseerd met hoge snelheid passeren zou uitermate geschikt zijn voor zonnepanelen. Denkt u eens aan de berm van een kanaal of de geluidswal van een snelweg. Hier zal makkelijk draagvlak voor worden gevonden. Mede daardoor zijn er in Nederland reeds vele van dit soort initiatieven ontwikkeld.
Echter wanneer een gebied al een prettige belevingswaarde heeft zal het lastig zijn dit draagvlak te creëren. Het gebied Leemkuilen/de Vennen heeft voor een belangrijk deel de bestemming natuur. Inmiddels is uit een interview in de Lindenberg (met de woordvoerder van de grondeigenaren) duidelijk geworden dat er de afgelopen jaren bomen zijn weggehaald in dit gebied. Bomen hebben een nadelig effect op zonnepanelen doordat ze schaduw geven en ruimte voor aaneengesloten inpassing lastig maken.
In het plan van Solar Century wordt een illusie gewekt dat er in Stiphout-Zuid een park wordt gerealiseerd mooier dan de hoge Veluwe. De werkelijkheid maakt dat inwoners inmiddels beter weten. Inpassing in het landschap wordt niet bereikt door het planten van bomen, struiken of hagen om iets aan het zicht te onttrekken dat daar helemaal niet thuis hoort.
Voor het plan van Solar Century zou het hier dus op moeten houden. Echter Solar Century gaat door naar stap 2.
Beoogde kavel(s)
Het is van belang dat de impact op de omgeving wordt beperkt, en zal moeten leiden tot meerwaarde voor het gebied. Om hier punten te scoren noemt Solar Century het gebied Leemkuilen/de Vennen een Vuilnisbelt of Vuilstort. Echter dit valt moeilijk uit te leggen voor de honderden recreanten welke daar dagelijks wandelen, fietsen, hardlopen of paardrijden. Dit is al 50 jaar geen vuilstort meer (De Romeinen zijn inmiddels ook al 2000 jaar weg). Het verleden heeft gemaakt dat dit gebied zich heeft ontwikkeld tot natuur en weides met grote landschappelijke en recreatieve meerwaarde welke onlosmakelijk zijn verbonden met het welzijn van de inwoners. Er staan paarden en schapen te grazen en mais kleurt tussen april en augustus de akkers. Een gebied zo dicht tegen de bebouwing aan waar de uitloop naar het groene aangrenzende gebied het karakter van de wijk bepaalt ziet er anno 2020 uit als een oase van rust. Zeker nu de COVID19 situatie maakt dat we meer thuis zijn is het belang van dergelijke gebieden groot.
Oordeel zelf en omschrijft u het gebied in uw eigen woorden……
Object
Bij de laatste stap Object spreekt de zonnevisie alleen nog over de vormgeving van de zonnepanelen zelf. Het gaat hier om de uitstraling van de panelen zelf. Maar er wordt niet stilgestaan bij de enorme hekwerken welke de panelen moeten beschermen voor kwajongens of geroutineerde dieven welke het op deze kostbare panelen hebben voorzien. Nog niet te spreken van de camera`s welke het gebied monitoren en ook uw ochtendwandeling vastlegt. Of de zoemende trafo`s en technische voorzieningen welke het mogelijk maken de zonnepanelen hun werk te laten doen.
Middels misleiding probeert Solar Century belanghebbende om de tuin te leiden en wordt hen bovenstaand plaatje voorgeschoteld. Deze trukendoos zal de komende weken en maanden nog wel vaker opengaan bij Solar Century.
Kortom, zeg nee en laat u niet foppen door de misleidende trukendoos.
Stichting Geledingszone Stiphout heeft 25 november jl. de volgende brief gestuurd aan het College van B&W en de Gemeenteraad van Helmond:
Geacht College en Gemeenteraad,
De ontwikkeling van met name een tweede zonneweide in Stiphout heeft geleid tot oprichting van “Stichting Geledingszone Stiphout” 13 november jl. Met brede steun van de inwoners van Stiphout zet de stichting zich in voor behoud van landschappelijke kwaliteit van het gebied aangrenzend aan de bebouwde kom van Stiphout, Helmond. Reden, de woonkwaliteit van Stiphout is sterk afhankelijk van de relatie met het buitengebied, de geledingszone; en juist deze relatie staat nu onder grote druk.
Zo bestaat er grote onduidelijkheid omtrent de uitvoering van motie “4” welke 10 november jl. is aangenomen in de gemeenteraad. De wethouder geeft in haar reactie op deze motie aan dat zij haar eigen uitvoeringswijze voor wat betreft “nieuwe” en “lopende” vergunningsaanvragen wil hanteren. Buiten de aanvraag van Solar Century zijn er bij ons geen “lopende” vergunningsaanvragen bekend. Zijn er naast de aanvraag van Solar Century nog andere aanvragen in behandeling? Of betekent dit dat de aanvraag van Solar Century nog in behandeling is?
Bij diverse leden van de gemeenteraad is er de overtuiging dat deze is ingetrokken en daarmee deze motie hierop van toepassing is. Ook vanuit uw ambtelijke organisatie heeft ons het bericht bereikt dat de vergunning van Solar Century is ingetrokken. Echter hebben wij in de meest recente gemeentelijke informatiepagina onder “Ingetrokken aanvragen omgevingsvergunning” niets hiervan teruggevonden.
Momenteel wordt het bestaande plan door Solar Century aangepast om draagvlak te creëren. Deze is essentieel volgens de door U vastgestelde zonnevisie om überhaupt tot een vergunningsaanvraag te komen.
Wij voelen bij de Helmonders, inwoners van Stiphout en gebruikers van dit mooie stukje Helmond enkel weerstand tegen dit plan en de werkwijze zoals deze gehanteerd wordt. Er blijven vragen onbeantwoord terwijl de ontwikkelingen voort gaan zonder draagvlak.
De stichting zet zich in om op alle fronten in het dossier tweede zonneweide duidelijkheid te verschaffen; te starten bij draagvlak. Draagvlak moet meetbaar zijn! De wijze waarop is niet door u gedefinieerd. Wij helpen u daar graag bij.
De stichting stelt voor dat onderstaande eisen worden verbonden aan het begrip draagvlak:
Naar aanleiding van het bovenstaande vragen wij het volgende van u:
Wij hechten aan een open, transparante en inhoudelijke discussie op dit dossier. De stichting is bereid om de dialoog hierover aan te gaan met u. Tot slot zien wij met belangstelling uw reactie tegemoet.
Hoogachtend,
Stichting Geledingszone Stiphout
Laten we het meetbaar maken!
De fractievoorzitter van GroenLinks Helmond, Thomas Teurlings, heeft op de Weblog van Helmond op 16 november 2020 het volgende standpunt ingenomen: “Zonnepanelen op daken heeft de voorkeur, maar alleen daarmee haalt Helmond de opgave van de landelijke overheid helaas niet.”. Volgens Teurlings is een interessant en noodzakelijk alternatief om deze doelstelling te halen een 24 hectare, circa 48 voetbalvelden, groot zonneveld aanleggen aangrenzend aan de bebouwde kom van Stiphout. Afgezien van een goede ruimtelijke afweging of deze locatie hiervoor geschikt is, is het de vraag of het standpunt van Teurlings klopt.
De “landelijke opgave” is vastgesteld op 28 juni 2019 in het klimaatakkoord. De middellange termijndoelstelling in dit akkoord is een CO2 reductie behalen in 2030 van 49% ten opzichte van de CO2 uitstoot in 1990. Eén van de manieren om CO2 reductie te behalen is het verduurzamen van onze energieproductie. De opgave is om op land 35 terra watt uur (Twh) hernieuwbare energie te gaan realiseren. Andere manieren om CO2 reductie te behalen zijn niet meegenomen in de huidige landelijke opgave.
Hoe wordt deze landelijke opgave gerealiseerd? Daarvoor heeft de overheid een nationaal programma “Regionale Energie Strategie” ontwikkeld (RES). In dit programma is Nederland opgedeeld in 30 energieregio’s welke allen concrete plannen moeten ontwikkelen voor zon- en windenergie op land. Afgelopen zomer zijn alle plannen hiertoe ingediend. Het bod van alle regio’s opgeteld is 51,4 Twh; ruim 1,5 keer de opgave! De landelijke opgave wordt hiermee ver overtroffen.
De Metropool Regio Eindhoven waar gemeente Helmond onder valt heeft een bod ingediend van 2 Twh. Dit bod is door samenwerkende gemeentes opgesteld op basis het aanwijzen van zoekgebieden voor wind en zon. Dit bod is gekwantificeerd in een advies van Enexis bijgevoegd als bijlage bij de concept RES van de regio. In dit advies zijn de zoekgebieden en potentie van deze gebieden, i.c.m. beschikbaar dakoppervlak voor zon, overzichtelijk weergegeven. Voor wat betreft gemeente Helmond is er geen enkel zoekgebied gemarkeerd voor zonnevelden of windmolens. De recent vastgestelde zonnevisie Helmond maakt opvallend genoeg geen onderdeel uit van de RES. Dit betekent dat alleen dakoppervlak benut hoeft te worden in de gemeente Helmond; wat overigens ook bevestigd wordt door de gemeentelijke zienswijze op de RES.
Conclusie is dat de gemeente Helmond in de samenwerking van Metropoolregio Eindhoven in de RES voldoet aan de landelijke opgave zonder zonneweide Stiphout. Zonneweides zijn binnen de gemeentegrenzen niet nodig om aan de landelijke opgave te voldoen en daarmee heeft Groenlinks Helmond een ongeremde ambitie in plaats van een noodzakelijke ontwikkeling voor ogen. Kan deze nodeloze ijver rekenen op draagvlak in Helmond? Laten we dat ook meetbaar maken…